به سایت بزرگترین دروغگوی ایران خوش آمدید!

از آنجاییکه شما احتمالا نادان ترین مخاطب وب سایت بنده هستید پس به خالی بندترین و سودجوترین وب سایت ایرانی خوش آمدید. شعار ما در این وب سایت فریب دادن شما می باشد. از اینکه شما را فریب دادیم به خود می بالیم.

بله دوستان معنی عبارت بالا دقیقا تفسیر شعارهایی هست که بسیاری از سایت های زرد و غیر زرد ایرانی برای سایت یا وبلاگشون انتخاب کردن. شعارهایی که از نظر من صرفا بر اساس عرف نادرست، سودجویی و عدم شناخت مخاطب انتخاب شده تا تمامی خلا ها پشت این نام پنهان بشه و شما رو متقاعد (فریب دهد) کنه که شما الان در بهترین سایت ممکن هستید. در این نوشتار سعی دارم تا اندکی درباره این معضل که گریبانگیر وب فارسی هست برای شما همراهان بنویسم.

همان طور که در اکثر نقاط دنیا مرسوم است، پس از اینکه یک سایت یا محصول موفق ارائه شد، دیگران سعی می کنند تا از جنبه های مختلف آن الگو گرفته و دنباله رو باشند. این الگو گرفتن می تواند در بخش روال کاری بوده یا در عناصر بصری و نمای ظاهری برنامه ها و سایت ها. به عنوان نمونه از این دست از الو گرفتن ها در بخش نرم افزارهای رومیزی (دسکتاپ) می توان به الگوی منوهای برنامه آفیس مایکروسافت اشاره داشت و در سمت وب هم به الگوبرداری از ظاهر و  روال کاری سایت فیس بوک.

الگوبرداری از بزرگان و افراد موفق به خودی خود بد نیست. موقعی بد هست که ما کوکورانه و بی توجه به نیازها و شرایط این کار رو انجام بدیم. وقتی که ده ها جوان و نوجوان ذوق زده ایرانی (از جمله خودم) با بهره گیری از سیستم های مدیریت محتوای موجود و به تقلید کورکورانه از پیشتازان اون حوزه اقدام به برپایی سایت می کنن نتیجه قابل پیش بینی هست. سال هاست که در وب فارسی در میان سایت ها درج آمار بازدید رواج داره و بخشی از فضای نمایشی رو به خودش اختصاص داده. آماری که نمایش اون ضرورتی نداره و صرفا یک تقلید هست. از این دردناک تر درج بی ارتباط وضعیت آب و هوا و سایر گجت های غیرضروری در سایت های شرکتی است. به عنوان مثال یک سایت که برای معرفی یک چاپخانه ساخته شده در یک گوشه بخش پیش بینی وضع آب و هوا درج کرده و این در حالیست که می بایست برای دانستن قیمت خدمات این چاپخانه کمی گشت و چند کلیک کرد!

با کاربران صادق باشیم

وقتی که هدف شما از ساخت یک سایت یا محصول مشخص باشد و توانمندی های خود را بشناسید، خواهید توانست تا یک شعار صادقانه انتخاب کنید. افرادی که اقدام به انتخاب صفت های مزین به پسوند ترین می کنند، به احتمال زیاد افرادی هستند که شناخت صحیحی از نیازمندی ها و مخاطبان ندارند. همچنان که در هنگام انتخاب، به سادگی چنین عبارت هایی به ذهن شما خطور می کند، ممکن است به سادگی به ذهن ده ها رقیب شما هم خطور کند و یا کرده باشد. پس در این میان چه تفاوتی بین شما وجود خواهد داشت؟

وقتی که کاربر در حین جستجو با ده ها سایت که شعار آنها بهترین و بزرگترین را در کنار خود یدک می کشد مواجه می شود چگونه می تواند اصالت این ادعا را تشخیص دهد؟ چطور می توان در بلند مدت و با انتخاب چنین شعارهایی اعتماد سازی نمود و کاربر را از سایت یا محصول خود نراند؟

به این بیاندیشید که توانمندی اختصاصی شما چیست؟ چه چیز سایت یا سرویس شما متمایز است؟ نیاز نیست تا شق و القمر کنید. صرفا نیاز است تا صادق باشید و خود صادقانه  تولید محتوای بکر کنید و به شکرانه صداقت خود به انتظار نتیجه خوب بمانید.

خوشبختانه اخیرا با بهبودهایی که در الگوریتم های موتورهای جستجو و خصوصا گوگل شاهد هستیم می توانیم امیدوار باشیم که سایت هایی که اقدام به تولید محتوای بکر به صورت صادقانه نمی کنند به زودی به حاشیه رانده خواهند شد. همین امر باعث شده تا بسیاری از سایت های زرد ایرانی در رتبه پایین تری نسبت به قبل قرار گرفته و از ارزش PageRank آنها کاسته شود. یکی از اقدامان موثر جهت جلوگیری از چنین آسیب هایی جدیت در تولید محتوای صادقانه و پرهیز از الگوهای نادرست مرسوم می باشد. از جمله این الگوهای نادرست می توان به موارد زیر اشاره داشت:

– درج ده ها بنر تبلیغاتی چشمک زن در بخش های کلیدی سایت و محصور کردن محتوا در بین ده ها بنر.
– حجم بالای صفحات به نحوی که این حجم مازاد بیشتر ناشی از موارد غیر ضرور باشد.
– بزرگنمایی و تقلب در ارائه مطالب با درج ده ها و یا شاید صدها تگ (برچسب) برای یک نوشته.
– کپی کردن مطالب دیگران و رعایت نکردن حقوق مولفین. (گوگل اینبار در این مورد به شدت سخت گیر شده است.)
– ساختن صفحات جعلی (صفحاتی که از موتور جستجو به یک نتیجه جعلی منتهی می شود) و مزرعه های لینک و ارائه آمار دروغین.

به خاطر بسپاریم که هیچگاه خورشید پشت ابر نمی ماند، همان طور که شعار پوچ و توخالی ما همیشه باورپذیر نمی نماید. فراموش نکنیم که رسیدن به موفقیت نیازمند تلاش، پشتکار و خلاقیت می باشد و کلید موفقیت آن در فریب و نیرنگ و زرنگی (سودجویی) نیست. تاریخچه ی تمامی سایت ها و محصولات بزرگی را که می شناسید در ذهن خود مرور کنید…

مطالب مرتبط:

وب مدرن در تقابل وب ایرانی با معماری اوس اکبر!
Content is King از زبان بیل گیتس موسس شرکت مایکروسافت

نبرد مرورگرهای اینترنتی به روایت تصویر با کمی چاشنی!

اون قدیم ندیما خدا بیامرز خان دایی همیشه یه دستش فنجون چای و یه دست دیگش شناور در هوا و نقش مکمل روایت هاش از تاریخ دنیا و جنگ های جهانی بود. ما هم شنونده بودیم و در تخیلات خودمون به مدد بازی های کومودور 64 و آتاری رویای تیراندازی و بمبارون یه جایی رو می پروروندیم هیچ وقت فکر نمی کردیم که هم عصر یه نبرد تاریخی دیگه هستیم که دست بر قضا همین کمودور 64 یکی از زمینه سازهاش بوده!

بله دوستان، در روزگاری که همه ما از حضور کامپیوترهای شخصی و ارتقا سریع اون ها مشعوف بودیم و داشتن یه رایتر سی دی و مودم دایل آپ برامون رویا بود، اون ور آب بیلی و دوستاش در حال ساختن یه برنامه بودن به اسم اینترنت اکسپلورر!

خوشبختانه این رفقای ما موفق شدن با هزار مشقت و کلک مرغابی و کندن کوه و شکستن یه موزاییک یه مرورگر اینترنتی بسازن و موجی از خوشحالی، هیجان و نوشته های چشمک زن و متحرک رو تقدیم ملت همیشه در صحنه آمریکا کنند! این سال ها مصادف بود با آغاز همه گیر شدن اینترنت و وب سایت های اینترنتی در سراسر دنیا و افراد فقط می خواستن وب گردی کنند و هیجانی رو که زبانزد شده بود تجربه کنن.

همه چیز داشت خوب پیش میرفت که یه دفعه بیلی جون و رفقا نمک دون رو شکستن و تصمیم گرفتن برادر خونده مشروع اینترنت اکسپلورر یعنی نت اسکیپ رو از دار فانی به در کنند و خودشون وارث همه چیز بشند. بله دوستان، این شد که نبردی سخت (The browser wars) بین این دو برادر در گرفت و در نهایت اینترنت اکسپلورر در حالیکه برادرش حواسش پرت بود با زدن یه چاقو از پشت گستره وب رو به نام خودش زد و خودش رو حاکم بلا منازع دنیای مرورگرهای اینترنتی اعلام کرد.

این وسط ما هم خوشحال و خندان از اینکه مودم دایل آپی داریم و اکانتی در یاهو داریم و تونستیم اینترنت رو سیاحت کنیم از ترکش های این نبرد در امان بودیم و اصلا حواسمون نبود که چی شد! گذشت و گذشت تا اینکه بقال سر کوچه ما هم کارت اینترنت دایل آپ آورد و شصت پای راستم خبر دار شد که آره داداش، حکما یه خبرایی هست و این اینترنت که میگن، داره بدجوری همه گیر میشه و من باهاس حضور پر رنگی در این بین داشته باشم. اینطوری شد که فغان عمه و عموی من در آمد که چرا تلفن شما مدام مشغوله؟!

اینجا بود که مشکلات من و اینترنت اکسپلورر شروع شد. این اینترنت اکسپلورر بود که بابام با دیدن آیکنش آخر ماه و قبض تلفن رو یادآور می شد! خب اینم یه جور مشکل با اینترنت اکسپلورر هست دیگه! په نه په خیال کردین میخام از خون جگری که برای طراح های وب ایجاد کرد صحبت کنم؟ فکر کردین میخام از اینکه اینترنت اکسپلورر حاکم بلا منازع بود و اصلا فکر نمی کرد یه روز از عرش بیاد به فرش صحبت کنم؟ نکنه خیال کردین میخام از استبداد بیلی جون و رفقا و کند کردن پیشرفت دنیای وب صحبت کنم؟

آره، درست فکر کردین! میخام از جنگی صحبت کنم که خود اینترنت اکسپلورر جرقه آتشش رو زد و خودش بعدها از زبانه های این آتش سوخت صحبت کنم! میخام شما رو به موزه هنرهای مدرن اینترنت دعوت کنم و برای شما فرازهایی از این نبرد بی پایان بین مرورگرهای اینترنتی رو به تصویر بکشم. قصد دارم تا این بار تصاویری رو که یکی از سایت های اهل دل تهیه کرده بدزدم و برای شما باز نشر کنم تا شما هم از دیدن این نبرد صفا کنید. باشد که رستگار شوید.

هر گل یه بویی داره. در تصویر زیر هر یکی از مرورگرهای مهم امروزی در کالبد زنی به تصویر کشیده شدند تا بیانگر حسن و عیب اون مرورگر باشند. دل شما برای کدامین یک از این بانوان می تپد؟

تصویری موسوم به Browseristas.

گوگل در تقابل با دولت ها

شرکت گوگل ادعا می کنه که شفافیت برای این شرکت یک ارزش بنیادی محسوب میشه و بر همین اساس مسئولیت ایجاد شفافیت در گردش آزاد اطلاعات رو سرلوحه عملکرد خودش می دونه. از نظر گوگل، اطلاعات بیشتر آزادی بیشتر و به تبع اون قدرت بیشتری رو برای افراد به ارمغان میاره. بنابراین گوگل در تلاش هست تا با ارائه ابزارهای لازم و همچنین گزارش های مقطعی پیرامون این مسئله به رسالت خودش که در ابتدا بیان شد جامه ی عمل بپوشونه.

پیرو همین احساس مسئولیت گوگل بخشی موسوم به Transparency Report (گزارش فرانمايي یا شفافیت) راه اندازی شده تا در اون به ارائه آمارهای خام و تفصیلی در مورد درخواست دولت ها از گوگل جهت حذف و یا اصلاح نتایج جستجو پرداخته بشه و محققان و افراد کنجکاو بتونن با مراجعه به اون به حقایقی در این زمینه دست پیدا کنند. این آمارها در مورد کشورها موقعی ارائه میشه که تعداد درخواست ها از نظر گوگل به حداقل درصد خودش برسه (بیشتر از ده بار درخواست) و رقم اون ها قابل چشم پوشی نباشه.

بخش Transparency Report شرکت گوگل

همون طور که پیش تر در مطلب وضعیت فعلی آزادی در اینترنت به وضعیت آزادی اینترنت اشاره شد، باید گفت که اکثر دولت ها بر اساس قوانین یا مصحلت های حاکم در تلاش هستند تا مانع بروز اطلاعاتی خاص بشن. البته نمیشه این مطلب رو همیشه بد و ظالمانه دونست. مثلا ممکنه دولتی از گوگل درخواست حذف مطالبی در مورد تجاوز جنسی و یا مواد مخدر رو داشته باشه که میشه نگاهی مثبت به اون داشت. اما ممکن هست خلافش هم رخ بده.

البته تمام درخواست ها از جانب گوگل برحق شناخته نمیشه و طبیعتا در دستور کار قرار نمیگره و نادیده گرفته میشه. در این صفحه میشه اطلاعاتی در مورد درخواست های دولت ها و درصد مجاب شدن گوگل برای حذف این موارد رو پیدا کرد که دید خوبی نسبت به مقوله سانسور اینترنت به ما خواهد داد. باید بگم که تا جایی که من متوجه شدم در این گزارش ها اسمی از دولت و کشور ایران نیست. شاید دلیل این امر وجود فیلترینگ شدید در ایران و بی نیازی از چنین درخواست هایی باشه یا نا امیدی از گوگل جهت پاسخگویی به درخواست ها! در این گزارش ها کشور برزیل در صدر هست و دلیل اون هم محبوبیت سرویس شبکه اجتماعی اورکات در این کشور که متعلق به شرکت گوگل هست اعلام شده.

از سوی دیگه خود گوگل هم به صورت روزانه اقدام به پایش محتوای تولید شده در شبکه های تحت مالکیت خودش از جمله سرویس بلاگر می کنه و چنانچه تخطی از شرایط رو مشاهده کنه بدون اطلاع قبلی اون ها رو حذف میکنه.

اما داستان به اینجا ختم نمیشه و پای یه درخواست دیگه هم در میون هست و اون هم درخواست اطلاعات محرمانه کاربران گوگل از جانب دولت ها و محاکم دادگاهی دنیاست که این دولت ها بر اساس قانون های محلی و یا سایر شرایط از گوگل درخواست اطلاعات مازاد (که در حالت عادی برای عموم در دسترس نیست) برای پیگیری پرونده های خودشون می کنن. کشور آمریکا در این باره از دیگران فعال تر بوده و بیشترین درخواست رو داشته که البته نباید مورد سو، تعبیر قرار بگیره.

از رنج الکترونیکی ای که می بریم!

باد انداخته بودم توی غبغب و داشتم واسه رفیقم از مزایای نرم افزارهای رایگان و فرهنگ کپی و رایت سخنرانی می کردم که یه دفعه یه پیام روی صفحه ظاهر شد و اصلا برای 5 دقیقه زبون فارسی یادم رفت و هر چی رشته بودم برای دوستم، پنبه شد. قضیه از این قرار هست که من مدت هاس از آنتی ویروس رایگان AVG استفاده می کنم و به دیگران هم توصیه می کنم. اما متاسفانه از چند روز پیش شرکت سازنده این آنتی ویروس تصمیم گرفته که سرویس دهی به کشورهای ایران، سوریه، سودان و کره شمالی رو متوقف کنه و به جمع سایر تحریم کنندگان بپیونده. باورتون نمی شه؟ خودتون ببنید:

پیامی که آنتی ویروس AVG در راستای تحریم به کاربران ایرانی نشان می دهد

خب این داستان چیز جدیدی نیست و کاربر اینترنت ایرانی با انواع اقسام این تحریم ها آشنا هست. اما نکته که برای من دردآور و البته غیر قابل پذیرش هست این هست که این تحریم ها مستقیما بر مصرف کننده و مردم ایران تاثیر گذار هست، چیزی که سران کشورهای تحریم کننده ادعا می کنند نیست! وقتی که در بازارهای زیر زمینی میشه پیچیده ترین تکنولوژی ها رو خرید و هر شهروندی می تونه با استفاده از VPN و فیلتر شکن آدرس آی پی و هویت اولیه خودش رو عوض کنه، چرا خیلی از سایت ها، همچون گوگل بخش خدماتشون رو به روی مردم ایران می بندن؟  کسایی که زیرساخت اینترنت دستشون هست و هدف تحریم ها هم هستن هر کاری بخوان می تونن بکنن! این مردم بیچاره هستن که متضرر می شن.

بگذریم که خیلی از سرویس دهنده ها نه به خاطر احترام، بلکه به خاطر کورس رقابت و افت نکردن سهم بازار، به ایرانی ها سرویس می دن، چرا استفاده از مرورگر کروم و برخی از بخش های سایت گوگل برای ایرانیان باز هست  ولی Google Code بسته هست؟

پیامی که به هنگام ورود به بخش Google Code به ایرانیان داده می شود

دردناک تر وقتی هست که از داخل فیلتر می شیم و تا با هزار بدبختی نفسی می کشیم از خارج هم دسترسیمون رو می بندن! به نوعی دوبله فیلتر با نون اضاف نوش جان می کنیم. روز به روز هم داره به تعداد سایت هایی که ما رو تحریم کردن اضاف می شه، از مهمترین ها می شه از Paypal ، SourceForge  ، Adobe ، HP ، Amazon یاد کرد که مطمئنا شما می تونید موارد زیادی رو به این لیست اضاف کنید.